CREDO - WYZNANIE WIARY PO STAROPOLSKU.

W jednej z broszurek, która wpadła mi do ręki, przeczytałem "Wyznanie wiary", czyli Credo,napisane przez   Alojzego  Felińskiego (1771-1820). Chciałbym ten staropolski teks udostępnić.Możemy 
porównać, jakim językiem głoszono wiarę chrześcijańską w XVIII wieku, a jakim językiem 
dziś to czynimy.


          CREDO
Wierzę w Boga jednego, Twórcę nieba, ziemi,
Wszystkich oku widomych i tajnych istności.
I w Syna zrodzonego przed wieki wszystkiemi,
J e z u s a, Boga z Biga i światło z światłości.


On z Maryi dziewicy i  D u c h a  wcielony,
Zstąpił z niebios, był człekiem, a miał bóstwo w sobie,
I pod Pontskim Piłatem za nas umęczony,
Umarł dla ludów i spoczywał w grobie.


Z martwych wstał dnia trzeciego podług pism prawdziwych,
Wstąpił w niebo i zasiadł na Ojca prawicy,
A stamtąd przyjdzie sądzić umarłych i żywych;
Nie będzie państwa Jego końca ni granicy.


Wierzę w  D u c h a  świętego, który sam pochodzi
Od Ojca i Syna, co w nas żywot rodzi,
Równy im w bóstwie, równą z Nimi cześć odbiera,
On przez usta proroków skrytości otwiera.


Wierzę w Kościół powszechny wiarą niezachwianą,
Wierzę w chrzest i pokutę na grzechów obmycie,
Wierzę, iż z grobów swoich umarli powstaną,
Wierzę, iż w nowym świecie nowe wezmą życie.

                           Alojzy  Feliński  (1771-1820).