Ps. 43:2
„Ponieważ Ty jesteś Bogiem moim, ostoją moją”
Ty, Boże, wiesz jak to jest!
...dużo pracy, dużo spotkań...
Tak trudno odróżnić to co pilne,
od tego, co ważne...
Boże! zwolnij moje tempo,
Naucz mnie sztuki tworzenia oraz spokoju,
w których mogę dostrzec
piękno codziennych rzeczy:
chmur, drzew, muzyki.
Zachęć mnie do dziękowania Ci za wszystko
całym moim sercem,
Zwróć moją uwagę na to,
że w życiu jest coś więcej do przeżywania,
niż zapełnianie każdej chwili obowiązkami.
Pomóż mi otoczyć się
w niektórych momentach mojego dnia ciszą.
Proszę, mów do mnie i pomóż mi słuchać,
a wtedy ja napełnię się Twoim pokojem,
a mój wewnętrzny bałagan
wraz z całym tym pędzącym
i raniącym światem pozostawię za sobą.
/Marion Stroud/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz